Ο Παλιός ο Επιτάφιος.

Πάνε χρόνια τώρα που ο παλιός ο Επιτάφιος του χωριού ασκεί το καθήκον του στωικά ,δεκαετίες τώρα στέκει αγέρωχος στην γωνιά του ,πάντα στην ίδια θέση ,περιμένοντας την στιγμή που θα διαπρέψει ,που θα δεχθεί τ' άνθη από τις κοπελιές και έτσι στολισμένος και θριαμβευτής θα κάνει το γύρο του χωριού.
Πιστός στο ραντεβού του ,κάθε χρόνο την ίδια μέρα ,μπροστάρης σε έναν αέναο χορό που μόνο αυτός γνωρίζει ....και ξοπίσω του όλο το χωριό.

Έχει ιστορία αυτός ο Επιτάφιος ,έχει γνωρίσει λύπες και χαρές ,δυό πολέμους γνώρισε και δεν λύγισε ,οι παλιοί λένε πως τον έκρυβαν σε μια γράβα για να γλυτώσει από τους βομβαρδισμούς ,στα χέρια τους τον κουβάλισαν με περηφάνια τα κορίτσια του χωριού ,μα και οι μανάδες τους και οι μανάδες των μανάδων τους ακόμα και οι γιαγιάδες των γιαγιάδων τους.
Αυτός εκεί ,υπομονετικός και πειθήνιος περιμένει την μέρα ,την μοναδική αυτή μέρα που θα μεταμορφωθεί από ένα απλό ξύλινο κουτί σε ένα υπερθέαμα ανθέων και ευωδιών ,περιβαλόμενος από ένα μυστικιστικό δέος και μια θρησκευτική κατάνυξη .

Τώρα ,τα χρόνια τα πολλά ,ο πανδαμάτωρ χρόνος τον έχει πια τσακίσει ,έτσι μαυριδερός και καχεκτικός δεν υποψιάζεται καν τι του επιφυλάσει η μοίρα.Με τόσα χρόνια κακουχιών ,με τόσα χρόνια το σκώρο να του κατατρώει την σάρκα ,το γέρικο ξύλο δεν άντεξε ,όσες επισκευές και αν δέχτηκε από τον νεοκόρο.
Είναι βλέπεις και οι εποχές....τώρα πλέον οι εχούμενοι δεν καταδέχονται τον φτωχικό τον Επιτάφιο ,θέλουν άλλον πιο καλό ,πιο όμορφο ,πιο λαμπερό καλύτερο από αυτον του διπλανού χωριού.

Με το λαμπερό το στιλβωμένο ξύλο από μασίφ μαόνι ,με τις εφτά κολώνες καρυδιάς γύρω γύρω και  τα επίχρυσα τελειώματα στα μπράτσα έκανε την εμφάνισή του ο καινούριος ,στην ίδια την γωνιά που δέσποζε κάποτε παλιός.Πελώριος και επιβλητικός στέκεται αλλαζονικά ,περιμένοντας να πάρει την θέση του ,παίρνοντας μαζί και τα δάκρυα ,τις αγωνίες ,τις χαρές και μυστικά δεκαετιών.

Έφτασε η στιγμή να κάνει πια για  πρώτη φορά το καθήκον του ,να γευτεί τα δροσερά χέρια των κοριτσιών ...συμφορά!....μα δεν μπορούν!
Είναι βαρύς για τα νεαρά κορίτσια ,τόσο βάρος από το μασίφ μαόνι δεν μπορούν να το αντέξουν και οι κολώνες φαντάζουν περριτές ,οι ρόδακες ,τα επίχρυσα τα μπράτσα ,τα στιβαρά τα πόδια του δεν βοηθούν καθόλου....

Το ανθρώπινο ποτάμι διασχίζει και φέτος το χωριό ,ψαλμωδίες κατανυκτικές ακούγονται όπως πάντα ,ευωδιές και μυρωδιές από τους κατηφέδες και τα γαρύφαλα σου παίρνουν το νου σαν άλλοτε ,το αμυδρό φως των κεριών ίσα που αφήνουν να αχνοφανεί ο επιτάφιος......ο παλιός ο Επιτάφιος!!!