Τετάρτη, Νοεμβρίου 26, 2014

Μέρες του '80....

     Μόλις γύρισα από την υγρή συμμάζωξη που είχαμε στην παραλία μας ,κάνοντας βουτιές ,συζητώντας και παρακολουθώντας με ,όλη η παρέα ,να προσπαθώ να ισοροπήσω πάνω σε ένα windserf ,είναι πολύ της μόδας τώρα τελευταία και τα κοριτσόπουλα τρελαίνονται να βλέπουν την χαίτη μου να αρμενίζει πίσω από το πανί ,χαίτη μακριά και λαμπερή την οποία με τόσο κόπο και καμάρι προσπαθώ να συντηρήσω.
     Ο Δημήτρης πάντα με εμπιστεύεται σε τέτοια θέματα ,αν και κάποιες φορές με υπερεκτιμάει λίγο ,όλοι μας όμως εμπιστευόμαστε την παρέα μας γιαυτό και περνάμε καλά ,γιαυτό και είμαστε ευτυχισμένοι ...πραγματικά ευτυχισμένοι ,καχυποψία εξάλλου είναι μια λέξη την οποία θα μάθω κάποια χρόνια αργότερα όταν πια θα έχω απολυθεί από φαντάρος.

    Θέλω να κάνω ένα ντουζάκι με το καινούριο badedas που αγόρασα ,να φύγει και η αρμύρα που έχει ποτίσει μέχρι και τα κόκκαλά μου και να ετοιμαστώ για την καθημερινή μου έξοδο στην Discotek ,αλλά είναι τετάρτη και πρέπει όπωσδήποτε να δω το "Mουσικόραμα" στην τηλεόραση ,εξάλλου έχω χρόνο μέχρι τις 12:00 που ανοίγει το πρόγραμμα.

    Σήμερα θα είναι μαζί μας και το κορίτσι που μόλις τα έχουμε φτιάξει και θα πρέπει να είμαι στην τρίχα ,θα πρέπει να διαλέξω κάτι εντυπωσιακό από την ντουλάπα μου ,δεν ξέρω σε καμιά 25αρια χρόνια σε τι οικονομική μιζέρια θα έχω κατρακυλίσει ,αλλά τώρα δουλεύω στις διακοπές μου και έχω αρκετά χρήματα ώστε να έχω πολλά και ακριβά ρούχα.
Διάλεξα τελικά ένα ωραίο λαμέ γκρί κοστούμι με ένα κίτρινο πουκάμισο στο οποίο σήκωσα και τα μανίκια μέχρι πάνω ,αλά Don Johnson στο Miami Vice ,μαζί με λίγες σταγόνες Azaro ...καλά θα κάνω θραύση!

    Άργησα και τα παιδιά θα με περιμένουν στην πλατεία ,τηλεφωνήθηκα βέβαια με κάποιους όσοι έχουν βάλει τηλεφωνο σπίτι δηλαδή ,με τους υπόλοιπους όμως θα πρέπει να συναντηθούμε στο γνωστό μέρος για τα κορίτσια ασφαλώς ούτε λόγος γιατί και τηλέφωνο να έχουν δεν τολμάω στο φόβο μήπως και το σηκώσει ο πατέρας τους.
Δώδεκα παρά φτάσαμε ,ευτυχώς προλάβαμε την έναρξη του προγράμματος που αυτό το καλοκαίρι είναι εντυπωσική με φωτιές ,πυροτεχνήματα και πολύ ανεβαστική ,μπιτάτη μουσική ,ευτυχώς ο πορτιέρης που είναι φίλος ,μας κράτησε θέση στους καναπέδες δίπλα από την πίστα και έτσι βολευτήκαμε όλοι ,είμαστε και αρκετοί.

    Last night a dj save my life ,tonga και Modern  Talking ,μας έχουν συνεπάρει ,μας έχουν κάνει να ξεσαλώσουμε κάποιοι έχουν ήδη βουτήξει με τα ρούχα μέσα στην πισίνα ,δεν υπαρχει παρεξήγηση είμαστε όλοι γνωστοί άλλωστε ,ούτε ξένοι ,ούτε αλλοδαποί ούτε μετανάστες...όλοι μιά παρέα!

    Το Acapoulco nights ακούγεται ήδη από τα τεράστια ηχεία του μαγαζιού και τώρα είναι ευκαιρία να της ζητήσω να χορέψουμε ,μυρίζει υπέροχα και είναι τόσο όμορφη ,και τα χείλη της βελούδινα ,υγρά και λάγνα ,τόσο που η ανάμνηση από το πρώτο της αυτό φιλί είναι ακόμα στρογγυλοκαθισμένη και αγκιστρωμένη σε κάποιο μέρος του μυαλού μου και δεν λέει να σβήσει......

    Αφιερωμένο στην παρέα μου ,σε όλους όσους τα έχουν ζήσει ,αλλά προπάντων σε εμένα και στην χαμένη μου αθωώτητα την οποία κρατάω βαθιά μέσα μου και δεν γουστάρω με κανέναν τρόπο να την χάσω ,θα φύγει και αυτή μαζί με μένα....έτσι έχω αποφασίσει!