Μια Ευαγγελισμού Μέρα.....

Παραμονή σήμερα του ευαγγελισμού και πήγα σε μια σχολική γιορτή ,αυτές που κάνουν βαριεστημένες ,κακοπληρωμένες και μπαιλτισμένες από τα κωλόπαιδα του καθενός ,δασκάλες κάθε τέτοια εποχή ...χρόνια τώρα.

Δέ λέω εκτιμώ το κουράγιο τους ...μα δεν θα σταθώ σε αυτό τώρα ,αλλά σε κάτι που μου έκανε εντύπωση ,όχι τόσο μεγάλη όμως ,μιάς και εγώ το είχα ψυχανεμιστεί καιρό τώρα.

Αλβανοί γονείς παρακολουθούσαν με καμάρι τα τσολιαδάκια!!! παιδιά τους να λένε με στόμφο "...του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υποφέρει..." ,και εγώ απόμεινα να κοιτάω πιο πολύ το χαμόγελο της γιαγιάς που τι και αν δεν καταλαβαίνει γρί από αυτά που ακούει ,νιώθει όμως την πρόοδο που κάνανε τα παιδιά της ,σίγουρη πως δεν θα τραβήξουν ότι τράβηξε η ίδια ,νιώθωντας συνάμα ευγνωμοσύνη στούς γείτονές της γι'αυτό.

Από την άλλη έρχονται στο νού μου οι χιλιάδες βρετανοί και ολλανδοί που έχουν κατακλίσει το τόπο μας ,που κλεισμένοι στην αεροστεγή μιζέρια τους και στον υπέρμετρο σνομπισμό τους (αλλά και στην ζήλια τους) δεν γουστάρουν να έχουν καμιά σχέση με αυτούς τους καλοπερασάκηδες έλληνες.

Όταν θα καταλάβουμε επιτέλους οτι ο "παράδεισός" μας είναι οι άλλοι ,τότε θα έχουμε κάνει το πρώτο βήμα να τον κατακτήσουμε όλοι μαζί.

UPDATE .Έπειτα από ενδελεχές σερφάρισμα ανακάλυψα παρόμοιο postάκιον εις του φιλτάτου Agoυ εδώ...