Αν ήμουν συνεπής σχολιστής των πεπραγμένων ,όπως κάνουν όλοι οι σοβαροί bloggers που σέβονται τον εαυτό τους ,θα είχα ένα σωρό αφορμές να ποστάρω ,τι στρος καν ,τι αγανακτισμένοι ,τι μνημόνια ,τι γιαουρτώματα ,τι αστακομακαρονάδες ,τι χρεοκοπίες και τόσα άλλα καλούδια ,χαράς ευαγγέλια για τους απανταχού bloggers.
Έχω καταλήξει όμως οτι θα γράφω ,ότι μου γουστάρει ,όταν μου κάνει κέφι και όταν το νιώθω πραγματικά ,όταν αυτά που γράφω είναι αυτά που θέλω να φωνάξω.
Έτσι λοιπόν ,όλα τα παραπάνω παρά του οτι είναι αντικείμενο όλων ,από μέσα ενημέρωσης ,blogs ακόμα και στις παρέες ,στην παρούσα φάση εμένα δεν με αγγίζουν ,δεν θέλω να ασχοληθώ δεν γουστάρω βρε παιδί μου...στα παπάρια μου δηλαδή.
Αυτό που θέλω να φωνάξω και που έχω αναφερθεί και παλιότερα ήδη από το 2006 εδώ ,είναι κάτι που με βγάζει από τα ρούχα μου ,κάτι που ευχαρίστως θα αγωνιζόμουν με όλη μου την καρδιά αν ποτέ μου το ζητούσαν και δεν είναι τίποτα άλλο από την κατάσταση που επικρατεί στο χαμόγελο του παιδιού και εννοώ την εγκατάλειψη τους από την πολιτεία..
Τι να πω και τι να γράψω για την πρσπάθεια αυτών των ανθρώπων ,την οποία έχω δεί από κοντά και που πραγματικά εκτός του οτι με εξέπληξε ευχάριστα ,μου έδωσε και μια ελπίδα για το τι μπορούμε να επιτύχουμε όταν είμαστε απλά ...άνθρωποι!
Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν βρίσκονται σε δεινή θέση με άπειρα προβλήματα ,χωρίς την βοήθεια της πολιτείας και κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο ,ας κάνουμε κάτι ...κάντε κάτι!
2 σχόλια:
Γεια, είμαι περαστική, μόλις μπήκα στο μπλογκ. Το μάτι μου έπεσε στην ανάρτηση για το χαμόγελο του παιδιού. Διάβασα την ανάρτηση, μου άρεσε το οτι ήταν μια γνήσια προσωπική μαρτυρία (μου αρέσουν αυτά, σε σύγκριση με τυπικές κι επίσημες αναμεταδόσεις που δεν έχουν το προσωπικό στοιχείο), και θέλω να σχολιάσω ένα σημείο από το κείμενο:
" κάτι που με βγάζει από τα ρούχα μου ,κάτι που ευχαρίστως θα αγωνιζόμουν με όλη μου την καρδιά αν ποτέ μου το ζητούσαν "
Αν ποτέ σας το ζητούσαν ; Τι εννοείτε ; Δεν καταλαβαίνω.
Δεν ρωτώ για να γίνω αδιάκριτη.
Δεν περιμένω απάντηση, σε αδιάκριτες ερωτήσεις, όπως αυτή.
Απλώς, εξέφρασα την απορία μου,
έτσι, αυθόρμητα.
Γεια, καλή συνέχεια.
Στα blogs αγαπητή μου φίλη ,δεν υπάρχουν αδιακρισίες αφού όλοι μας έχουμε επιλέξει να εκτεθούμε ακόμα και οι φανατικά ανώνυμοι σαν και του λόου μου...το λέει και η ούγια.
Όσο αφορά την ερώτησή σου δεν καταλαβαίνω τι σε παρεξένεψε ,έχω προσφέρει με τον τρόπο μου στο χαμόγελο ,με την μορφή παραχώρησης εσόδων από εκδηλώσεις αφού ασχολούμε με τα κοινά ,όπως πολλοί άλλωστε ,και δηλώνω οτι θα το ξανάκανα ευχαρίστως αυτό ή ότιδήποτε άλλο ...τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο!
Στο post αναδεικνείεται προφανώς η αγανάκτησή μου για την παντελώς έλλειψη βοήθειας από την πολιτεία.
Δημοσίευση σχολίου