Παρασκευή, Απριλίου 25, 2008

Πάσχα Κυρίου!

Από περσινό post ,μου άρεσε και το ξαναανεβάζω!...
Αχ ,αυτό το Adagio...ας ακούγετε όσο διαβάζετε αυτό το post!

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA


Πάσχα λοιπόν!


Δεν ξέρω να πω ,αλλά πάντα τέτοια εποχή κάτι μαγικό συμβαίνει μέσα μου και αλλάζει όλη μου η ψυχοσύνθεση.

Ίσως είναι αυτή η παράλογη και ανυπόφορη συνάμα ,ευωδία των νυχτολούλουδων και των πασχαλιών της σπιανάδας ,που μεθάει ακόμα και τον νηφαλιότερο όλων.

Ίσως είναι αυτό το απόκοσμο και μυστικιστικό φώς ,που αναδύεται από το πουθενά πάντα τέτοια εποχή ,παίζοντας περίεργα παιγνίδια με τον νου ,κάνοντας την αντιλιά στα καντούνια του καμπιέλου και στις ,από άλλη εποχή ερχόμενες ,προσόψεις των σπιτιών ,να φαντάζουν σαν σκηνικό από παλιό ξεχασμένο όνειρο.

Ίσως το διαβολεμένο αυτό σαιξπηρικό τοπίο ,που όσο και να το έχεις συνηθίσει ,όσο και αν έχεις παίξει πιτσιρικάς σε κάθε του γωνιά ,νομίζεις πως θα πεταχτεί ο Αμλετ από το απέναντι σοκάκι.

Μπορεί να είναι και η ψυχωσική εμμονή με την μουσική των κατοίκων ,που καταντάει για τους αμύητους ...διαστροφή.
Α Ναι! ,αυτή η μουλαρίσια επιμονή για την συνεχή και άπληστη τροφοδότηση των ώτων με νότες!Φαντάζομαι ,πως η μεγαλύτερη κατάρα εδώ είναι να είναι κανείς ...κουφός!

Κι όμως ,είναι όλα αυτά μαζί!

Όταν από έμβρυο ακόμα ,έχεις εκτεθεί στα παραπάνω ,όταν έχεις περπατήσει στο στενό που ο Μάντζαρος σιγομουρμούριζε συλλαμβάνοντας την Aria GrecaΙ ,όταν έχεις σταθεί στο πεζούλι που ξαπόστεναι και ο Σαμάρας ,όταν αντικρύζεις τα σκουροπράσινα παραθύρια που ακούγονταν καντάδες του Ξύνδα ,ε τότε δεν μπορεί ,άνθρωπος είσαι ,θες δε θες ,θα επηρεαστείς!και είναι τόσο δυνατή αυτή η επιρροή που μεταδίδεται ,μεταλαμπαδεύεται και διαπερνά όποιον βρεθεί εκεί ,είτε ξένος είναι αυτός είτε και περαστικός!

Σήμερα που γράφω είναι Μεγάλη Τρίτη ,και επηρεάστικα προφανώς από την συναυλία της "Μάντζαρος" ,που είδα επι μιάμιση ώρα στο τοπικό κανάλι(όταν τα χάνω αυτά live ,πάντα εκνευρίζομαι) ,αλλά σίγουρα δεν θα χάσω με τίποτα στον κόσμο ,την μεγάλη Παρασκευή την "Παλαιά" να παίζει τελευταία το Adagio του Albinoni και το Μεγάλο Σάββατο όλες μαζί(καμιά εικοσαριά του θεού!) και ειδικά η "Παλαιά" να παίζουν τον Amlet του Faccio ,τον δικό μας "αμλέτο" δηλαδή.

Update(κατόπιν επισήμανσης του spiretou):
:Η "Παλιά" Φιλαρμονική κατά παράδοση παίζει τον "Amlet", πένθιμη μάρτσια του Ιταλού συνθέτη Faccio. Ακολουθεί το άλλο πένθιμο εμβατήριο Calde Lacrime (καυτά δάκρυα) του Ιταλού συνθέτη Micheli από τη Φιλαρμονική "Μάντζαρος" και από τη Φιλαρμονική "Καποδίστριας" το πένθιμο εμβατήριο Marcia Funebre από την "Ηρωική" του Μπετόβεν.


5 σχόλια:

Agobooks είπε...

Εύχομαι από καρδιάς, η Ανάσταση του Θεανθρώπου, να φέρει υγεία για σένα και αυτούς που αγαπάς!

Rodia είπε...

Τυχερος που ζεις εκει περα!:)
Κοντα στους Μαντζαρους και μακρια απο τα καλλικαντζαρους... Πηξαμε πια απο δαυτους. Τεινουν να καταλαβουν καθε χωρο και ειναι και απαιδευτοι μουσικα.
..μεγαλη πληγη αυτος ο Αλμπινονι..
Τον θυμαμαι απο εκεινες τις παλιες μεγαλοβδομαδες που παιζοταν υποχρεωτικα στα ραδιοφωνα ολημερις και μεις, πρωιμοι ροκαδες, αντιδρουσαμε -τοτε. Που να φανταζοταν κανεις οτι το αλαλουμ της ηχορυπανσης (κραυγες αναρθρες απο διαφορα σκυλολογια, κλπ) θα εκανε καταληψη στα (ΜΜΕ και στα) αυτια μας μερικες δεκαετιες μετα...

Να'σαι καλα και να ξεσκεπαζεις αληθειες:) Σπολλατη σου:)

Spyros Vlahos είπε...

Μια τέλεια μαγεία! Κι ας μην μυρίζανε οι βιολέτες φέτος στην Κοφινέτα!
Χάρηκα που πέρασα, θα ξαναπεράσω γιατί έχεις πλούτο!
Την ευχή μου νά 'χεις (έτσι κι αλλιώς είσαι μικρότερος)

Φιλαλήθης είπε...

Αgo ,να σαι καλά!

Ροντία αγαπημένη ,με τον αλμπινόνι μεγάλωσα μια χαρά ,με το σκυλολόι έχω πρόβλημα!

Δάσκαλε ,ω τί ονόρε στο τσαρδί μου!

Ανώνυμος είπε...

Επειδή είδα φωτογραφία του ..Καρπαθίου, που λέγεται ότι είναι ψυχίατρος και θεωρεί αρρώστια την ομοφυλοφυλία, τον παρακαλώ πολύ να ανοίξει το παγκοσμίως αποδεκτό διαγνωστικό εγχειρίδιο DSM-IV (βλ. παρακάτω) και να μας πει σε ποιά σελίδα η ομοφυλοφυλία χαρακτηρίζεται ως αρρώστια ή διαταραχή. Αυτό που θα διαβάσει... δεν θα του αρέσει.
..............
Εκτός αν έχει ο ίδιος κάποιο διαγνωστικό εγχειρίδιο του ... Μωϋσή!

Homosexuality and DSM-IV (=Διεθνώς αποδεκτό διαγνωστικό εγχειρίδιο)

Q. Do you have any information on how homosexuality was eliminated from the DSM-IV vs DSM-III? Is there an established revision procedure whereby disorders are either included or excluded in new editions? If so, is there a way to determine whether that procedure was followed in the revision work that excluded homosexuality in the current fourth edition?

A. The issue of whether homosexuality is a disease has been one of the more controversial matters that has faced the framers of the various DSMs over the last few decades. The very first edition of the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-I) classified homosexuality as a sexual deviation, as did DSM-II in 1968. However, in December of 1973, the DSM-II was modified by the Board of Trustees of the American Psychiatric Association (APA), who voted to eliminate the general category of homosexuality, and replace it with sexual orientation disturbance.

As Dr. Jon Meyer notes (see Comprehensive Textbook of Psychiatry, 4th ed., eds. Kaplan & Sadock), "...this change reflected the point of view that homosexuality was to be considered a mental disorder only if it was subjectively disturbing to the individual. The decision of the APA Board...took place in the context of new sociological data, biological inferences, and de-emphasis of psychoanalytic observations. It also took place in an atmosphere of confrontation. Beginning in 1970, various gay activist groups demonstrated....at APA meetings. At issue was the conceptualization of homosexuality as an illness..."

The DSM-III committee and subcommittee charged with drafting the new manual (1976-78) settled on the diagnosis of ego-dystonic homosexuality, which, according to Meyer, "...represented a compromise between those individuals whose clinical experience, interpretation of the data, and, perhaps, biases, led them to the conviction that homosexuality was a normal variant of sexual expression..." By the time DSM-III-R (revised version of DSM-III) came out in 1987, the tide had shifted again. The category of ego-dystonic homosexuality was eliminated. As DSM-III-R itself stated, "...the diagnosis...has rarely been used clinically, and there have been only a few articles in the scientific literature that use the concept..."
However, one could use the category of sexual disorder not otherwise specified to include cases that previously would have been called ego-dystonic homosexuality. Our present DSM-IV does not include homosexuality per se as a disorder, but still permits the diagnosis of "Sexual Disorder Not Otherwise Specified" for someone with "...persistent and marked distress about sexual orientation".
For details on how the DSM-IV committees made their decisions, I suggest you get hold of a copy of the actual manual, and read the detailed description on p. xx in the introduction. I think it's fair to say that DSM-IV was more reliant on empirical data, and less on political considerations, than were some earlier DSMs. You may also want to see the article by Bayer & Spitzer in which edited correspondence by the DSM-III framers is presented on the issue of homosexuality (J Hist Behav Sci 18:32, 1982).

Other Resources:
• More Sexual Issues Information
May 2001 (Πηγή: http://www.healthieryou.com/mhexpert/exp1052101c.html )