...και αυτό που μ'ανησυχεί είναι ότι δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα!Κανονικά δεν έπρεπε να'χα συνδρομα στέρησης ,νευρικότητα και τάσεις να ξανακαπνίσω;
Δεν ξέρω είναι " too good to be true"...δεν μου αρέσει αυτό!
Απο την άλλη πάλι ,αν ήταν τόσο εύκολο τελικά ,θα κάνω χαρακίρι ή ...θα το ξαναρχίσω!
6 σχόλια:
Καλή δύναμη! Οι πρώτη βδομάδα (φυσιολογικά!) είναι η πιο δύσκολη. Η παγίδα έρχεται στις επόμενες εβδομάδες, όταν τελειώσει ο αρχικός ενθουσιασμός και αρχίσεις να ξεχνάς γιατί αποφάσισες να κόψεις το κάπνισμα. Ένα τσιγάρο μόνο δεν βλάπτει έτσι? Σίγουρα. Το πρόβλημα είναι ότι ένα τσιγάρο δεν έρχεται ποτέ μόνο του. Το ακουλουθούν αναρίθμητες κούτες :-)
Μην παρασύρεσαι. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Οι στατιστικές είναι αποθαρρυντικές: από αυτούς που έκοψαν το κάπνισμα μόνο ένα 8% εξακολουθούν να μην καπνίζουν ένα χρόνο μετά.
Έτσι εύκολο μου φαινόταν κι εμένα. Ισως γι' αυτό μετά από ένα χρόνο έκανα ένα τσιγάρο που γρήγορα με οδήγησε πάλι στο ένα πακετο τη μέρα.
Θυμίσου τη συμβουλή μου: μην κάνεις ούτε μία τζούρα και ΞΕΧΝΑ ΤΟ!
Λοιπόν τις στιγμές που σου έρχεται να καπνίσεις πέσε και πέρνα κάμψεις. Μετά τις 30-40 δε θα θες τσιγάρο.
Σταματα να μετρας.
Ολα στο μυαλο ειναι και σε τελικη, δεν ειναι τοσο καλο για να ειναι αληθινο,
ειναι αληθινο και γι αυτο ειναι τοσο καλο!!
Παιδιά ,θα το κόψω το άτιμο...η συμπαράσταση πάντως από τους συνταξιδιώτας μου ...είναι συγκλονιστική!
"...ειναι αληθινο και γι αυτο ειναι τοσο καλο!!..."
η Ανναμαρία είπε το πιο όμορφο!
Λοιπόν λοιπόν...
Φίλε μου, έκοψα το τσιγάρο (μαχαίρι) μετά από πολλοστή προσπάθεια. Οι παρατηρήσεις μου είναι:
Οι πρώτες δύο βδομάδες πήγαν καλά. Μετά κόλαση. Έχω την εντύπωση ότι αν δεν είχα "διατάξει" τους φίλους και συναδέλφους να μην τολμήσουν να μου δώσουν τσιγάρο όσο και αν τους ζητάω, τώρα θα κάπνιζα.
Η κόλαση, κράτησε καμιά βδομάδα.
Μετά, μου πέρασε. Εντελώς απρόσμενα, μου ξαναήρθε μετά από περίπου 40 μέρες. Άλλη κόλαση πάλι. Κράτησε όμως λιγότερο. Επανήλθε δριμύτερη μετά από τρίμηνο, αλλά κράτησε ακόμα λιγότερο.
Γενικά, μην νομίσεις ότι τελείωσε. Η επιθυμία για τσιγάρο θα έρχεται και θα φεύγει. Εγώ, ακόμα και τώρα που έχω χρόνια να καπνίσω, έρχονται στιγμές που το ζητάω.
Την τελευταία τζούρα (και ήταν η πρώτη και τελευταία από τότε που το έκοψα) την τράβηξα πριν ενάμισι χρόνο. Είχα πιει λιγάκι και ζήτησα τσιγάρο, το οποίο ...πέταξα αμέσως μετά τη τζούρα, αφού πια δεν το σήκωνα.
Σίγουρα χρειάζεσαι συμπαράσταση φίλων και γνωστών. Επίσης, όπως συμβαίνει με όλους τους εθισμένους, είσαι επιρρεπής στο να το ξεκινήσεις με την πρώτη αναποδιά που θα συμβεί, ή με κάποια παρέα.
Σου εύχομαι καλό κουράγιο και καλή επιτυχία.
Δημοσίευση σχολίου