Δευτέρα, Ιουλίου 16, 2007

Το Ποίημά μου!


Σήμερα ,θέλω να ανεβάσω ένα ποίημα που έγραψα εγώ ο ιδιος...μόνος μου.
Το είχα γράψει πρίν από χρόνια....



Η Σατραπεία

Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ' επιτυχία να σε αρνείται·
να σ' εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις
(η μέρα που αφέθηκες κ' ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πιαίνεις στον μονάρχην Αρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες, και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι' άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ' ανεκτίμητα Εύγε·
την Αγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Αυτά πού θα στα δώσει ο Αρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρείς στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.

Τώρα κάποιοι θα μου ευχηθούν κάποια στιγμή να γράψω και την "Ιθάκη" ,αλλά όσο και να νομίζετε πως το έγραψε ο Καβάφης ,κάνετε λάθος ,κι'όμως ...εγώ το έγραψα ,για τα δύσκολα και τα ανεκτίμητα εύγε ....αλήθεια!!!

4 σχόλια:

annamaria είπε...

Αχ Φιλαλήθη,
εχεις δώσει την απάντηση με ένα άλλο σου ποίημα

«Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι η το μεγάλο Όχι να πούνε......

diva είπε...

Τώρα εγώ πολύ θα ήθελα να σχολιάσω εκείνο ..των σοφιστών αλλά άντε..ας θυμηθώ πως είμαι μια κυρία:-)
Ευφυές φιλαλήθη μου με πολλές πικρές αλήθειες.
καλή μέρα

Φιλαλήθης είπε...

Πωπώ ομορφιές...πωπώ ομορφιές ,σήμερις εις το τσαρδί μου!!!

Ανναμαρία μου ,το μεγάλο μου ΝΑΙ ,μου το απέσπασαν με το ζόρι την στιγμή που γεννήθηκα ...έτσι ,χωρίς να έχω επιλογή ,χωρίς καν να με ρωτήσουν!

Vouts ,φαντάζομαι οι ανάλογοι σημερινοί "σοφιστές" ,πρέπει να είναι οι...δημιο-γράφοι!

Ανώνυμος είπε...

ΕΣΑΣ
(στην κυρία Ρωρερκάρ,
που επαίνεσε τα ποιήματά μου)

Μη μου παινεύετε την ποίησή μου.
Το μάτι παίνεσε ποτέ του δάκρυ;
Κύμα εξύμνησε θάλασσας μάκρη
και τη λευκότητα τ’ άνθος του κρίνου;

Πότε ορχήστρα ύμνησε όργανά της;
Ή μήπως είδατε μες στη ζωή σας
να πλέκει εγκώμιο το ψητό της κνίσας
ή απ’ τον Αίολο να παινιέται ο μπάτης;

Το χέρι μου η ψυχή μου αν προστάζει
και ποιημάτων γράφει αυτό σωρεία,
μα την ψυχή μου την εξουσιάζει
η Χάρη κι η Αγνότη σας, κυρία.

Κυρία, αν ό,τι γράφω σας αρέσει
εσάς ο εαυτός σας ας παινέσει.

Γιώργης Χολιαστός