Σάββατο, Μαΐου 26, 2007

Όταν ο Θεός κάνει ...λάθη!

Λόγω της bloggερικής εαρινής νάρκης που έπεσα εδώ και κάναδυό μήνες ,δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου μια τρομερή περίπτωση .

Η περίπτωση αυτή της Αμαλίας Καλυβινού ,η οποία με έχει συγκλονίσει!

Δεν θα κρύψω πως αισθάνομαι φοβερές ενοχές ,απο το γεγονός και μόνο οτι δεν την γνώριζα.
Όσο βλέπω τα προηγούμενα post μου ,τα οποία ,όσο και να διαλαλώ οτι είναι απόροια της ελευθερίας μου ,ντρέπομαι όταν τα συγκρίνω με αυτά της Αμαλίας.

Η Αμαλία ΕΙΝΑΙ η αδιαφιλονίκητη απόδειξη για την δύναμη ,την ευαισθησία ,την ανιδιοτέλεια και την λαχτάρα για το κοινό καλό ,που θα πρέπει να έχουν οι bloggers.
Ξεκίνησε τον αγώνα της βγάζοντας καταρχήν μια κραυγή διαμαρτυρίας και απόγνωσης για τα όσα συμβαίνουν στον τομέα της υγείας ,τα οποία τα ένιωσε κυριολεκτικά στο πετσί της.
Η κραυγή αυτή γιγαντώθηκε και ενώθηκε ,από ότι διαπίστωσα ,με τις φωνές και όλων bloggers που όλες μαζί ,δεν ήταν δυνατόν να μη περάσουν απαρατήρητες.

Όπως είναι φυσιολογικό η πολλή δημοσιότητα ,προσέλκυσε και τα γνωστά λαμόγια που ψοφάνε για αυτήν ,σαν της σφήκες στο μέλι.

Έτσι "ευαισθητοποιήθηκαν" ,οι κηφήνες του έθνους όπως κάποιος Χρίστος Λιάπης υπεύθυνος του Αβραμόπουλου μετα από παρακίνηση του ίδιου του υπουργού ,κάποιος Αθανάσιος Κοσμόπουλος Διοικητής Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής ,ο ίδιος ο υπουργός ο Αβραμόπουλος ,ο Γιώργος ο Παπανδρέου ,αλλά και πολλοί γιατροί ,οι οποίοι απάντησαν χωρίς αιδώ τάχα προς συμπαράσταση σε post που ανέβασε η Αμαλία ,ξεχέζοντάς τους ασύστολα!

Τι να πώ ...αισθάνομαι μικρός και υποκλείνομαι σε τέτοια σθένη και κουράγια και συγχαίρω όλους τους bloggers μέσα από την ψυχή μου για την καθαρή και ανθρώπινη συμπαράσταση που της έδωσαν.

Καλή τύχη Αμαλία μας ,όπου και να σε έχει βάλει ο θεός ,και καλή αντάμωση!!!

Αυτό το post είναι κλειστό σε comments ,σεβόμενος την Αμαλία καθώς και την παραπάνω στάση μου ,ακολουθώντας το παράδειγμα του φίλτατου Ροίδη!