-Για πες μου βρε παιδί μου ,εσύ που τα ξέρεις όλα ,τι στο καλό έγινε εκεί πέρα στην ιαπωνία που μας πήραν τα αυτιά οι τηλεοράσεις ...ξέρεις;-Τι να σου πώ ρε μάνα ,σάμπως καταλαβαίνει και κανείς!
-Δηλαδή τόσοι άνθρωποι που λένε πως θα πεθάνουν ...είναι αλήθεια;
-Αλήθεια είναι μάνα.
-Και γιατί θα πεθάνουν ,θα αρωστήσουν απο αυτήν την ραδιενέργεια που λένε;
-Nαι απο αυτό.
-Και γιατί έχουνε ραδιενέργεια οι γιαπωνέζοι παιδί μου;
-Γιατί μάνα ,με αυτήν την ραδιενέργεια έχουν ρεύμα και ενέργεια για τις δουλειές τους.
-Έχουμε και εμείς ραδιενέργεια;
-Όχι ρε μάνα εμείς δεν έχουμε ,εμείς έχουμε λιγνήτη κάρβουνο δηλαδή και πετρέλαιο ,αλλά όσο πάει τελειώνει και αυτό.
-Μακάρι να τελειώσει το ρημάδι να γλιτώσουμε!
-Τι να γλιτώσουμε ρε μάνα;...και ρεύμα που θα βρούμε;
-Γιατί εκείνα τα χρόνια είχαμε ρεύμα;
-Ναι αλλά "εκείνα τα χρόνια" δεν είχατε ούτε τηλεοράσεις ούτε κουζίνες ούτε ψυγεία ...τίποτα!
-Ναι και γιατί τί πάθαμε;Είχαμε ένα ραδιοφωνάκι και περιμέναμε πώς και πώς να έρθει 6 η ώρα για να ακούσουμε τον Στεφανο Ληναίο και την Έλλη Φωτίου στην "Μικρή πικρή μου αγάπη"
και μετά κουβέντα και αστεία.
-Καλά και χωρίς ψυγείο πως τα καταφέρνατε;
-Τι να το κάνουμε το ψυγείο ,τις ημέρας το φαί το βρίσκαμε την ίδια μέρα ,αν θέλαμε κανένα δροσερό καρπουζάκι από τον κήπο το κρεμάγαμε για κάμποσο στο πηγάδι.
-Γάλα ,αυγά ;
-Γαλα; To πρωί αρμέγαμε την αγελάδα και πίναμε και το υπόλοιπο έκανε η μάνα μου κάτι κεφάλια τυρί ίσαμε εκεί πέρα!Κάθε κυριακή έσφαζε ο πατέρας μου και από μια κότα και τρώγαμε ...είχε πολλές η μάνα μου.
-Τι να σου πω ρε μάνα ,ραδιενέργεια και Μενεγάκη ή φρέσκο γάλα και κοτούλες με Στέφανο Ληναίο;Αυτό το δίλημα δεν μπορώ να το κουμαντάρω...ή μήπως μπορώ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου