Αυτός ο Αύγουστος Χειμώνιασε....

Να γιατί το τραγούδι είναι λυπητερό άρχοντα!
Σήμερα το blog αυτό πενθεί ...πενθεί έναν από τους τελευταίους τραγουδοποιούς που μου άγγιζαν την ψυχούλα μου.
Καλό ταξίδι και καλή αντάμωση φίλε και σε ευχαριστώ.

Λόγια της Μάνας

-Για πες μου βρε παιδί μου ,εσύ που τα ξέρεις όλα ,τι στο καλό έγινε εκεί πέρα στην ιαπωνία που μας πήραν τα αυτιά οι τηλεοράσεις ...ξέρεις;

-Τι να σου πώ ρε μάνα ,σάμπως καταλαβαίνει και κανείς!

-Δηλαδή τόσοι άνθρωποι που λένε πως θα πεθάνουν ...είναι αλήθεια;

-Αλήθεια είναι μάνα.

-Και γιατί θα πεθάνουν ,θα αρωστήσουν απο αυτήν την ραδιενέργεια που λένε;

-Nαι απο αυτό.

-Και γιατί έχουνε ραδιενέργεια οι γιαπωνέζοι παιδί μου;

-Γιατί μάνα ,με αυτήν την ραδιενέργεια έχουν ρεύμα και ενέργεια για τις δουλειές τους.

-Έχουμε και εμείς ραδιενέργεια;

-Όχι ρε μάνα εμείς δεν έχουμε ,εμείς έχουμε λιγνήτη κάρβουνο δηλαδή και πετρέλαιο ,αλλά όσο πάει τελειώνει και αυτό.

-Μακάρι να τελειώσει το ρημάδι να γλιτώσουμε!

-Τι να γλιτώσουμε ρε μάνα;...και ρεύμα που θα βρούμε;

-Γιατί εκείνα τα χρόνια είχαμε ρεύμα;

-Ναι αλλά "εκείνα τα χρόνια" δεν είχατε ούτε τηλεοράσεις ούτε κουζίνες ούτε ψυγεία ...τίποτα!

-Ναι και γιατί τί πάθαμε;Είχαμε ένα ραδιοφωνάκι και περιμέναμε πώς και πώς να έρθει 6 η ώρα για να ακούσουμε τον Στεφανο Ληναίο και την Έλλη Φωτίου στην "Μικρή πικρή μου αγάπη"
και μετά κουβέντα και αστεία.

-Καλά και χωρίς ψυγείο πως τα καταφέρνατε;

-Τι να το κάνουμε το ψυγείο ,τις ημέρας το φαί το βρίσκαμε την ίδια μέρα ,αν θέλαμε κανένα δροσερό καρπουζάκι από τον κήπο το κρεμάγαμε για κάμποσο στο πηγάδι.

-Γάλα ,αυγά ;

-Γαλα; To πρωί αρμέγαμε την αγελάδα και πίναμε και το υπόλοιπο έκανε η μάνα μου κάτι κεφάλια τυρί ίσαμε εκεί πέρα!Κάθε κυριακή έσφαζε ο πατέρας μου και από μια κότα και τρώγαμε ...είχε πολλές η μάνα μου.

-Τι να σου πω ρε μάνα ,ραδιενέργεια και Μενεγάκη ή φρέσκο γάλα και κοτούλες με Στέφανο Ληναίο;Αυτό το δίλημα δεν μπορώ να το κουμαντάρω...ή μήπως μπορώ;